
در شاخه های مختلف نقشه برداری، کمیتهای فیزیکی متنوعی برای دستیابی به مجهولات که در بسیاری موارد مختصات نقاط زمین هستند، اندازه گیری میگردند که هر مشاهده انجام شده را میتوان متناظر و مولد یک مکان هندسی دانست که نقطه مجهول را به نقطه و یا نقاط با مختصات معلوم مرتبط میسازد؛ بنابراین با متناظر ساختن معادله هر مکان هندسی به مشاهده مربوطه، می-توان مقوله برآورد مجهولات را به مثابه تعیین جوابهای یک دستگاه معادلات (خطی یا غیر خطی) دانست. زمانیکه مشاهدات به تعداد حداقل لازم یعنی برابر با تعداد مجهولات انجام پذیرد، مسئله متناظر با حل یک دستگاه با تعداد معادلاتی برابر با تعداد مجهولات خواهد بود که در صورت وجود جواب، دارای یک و فقط یک جواب است. مواردی مانند برداشت مسطحاتی، پیمایش آنتنی باز و تقاطع و ترفیع در فرم¬های رایجشان را میتوان به عنوان نمونه هایی از این حالت تلقی نمود. در این موارد، پاسخ بدست آمده برای مجهولات دارای خطایی است که از قوانین حاکم بر انواع خطاهای موجود در مشاهدات مربوطه تبعیت کرده و این مقوله از موضوعات مورد بحث در کتاب حاضر خواهد بود.